રાસ-ગરબા

માનો ગરબો રે રમે રાજને દરબાર


માનો ગરબો રે, રમે રાજને દરબાર
રમતો ભમતો રે, આવ્યો કુંભારીને દ્વાર
એલી કુંભારીની નાર, તું તો સૂતી હોય તો જાગ
માને ગરબે રે, રૂડા કોડિયાં મેલાવ


માનો ગરબો રે, રમે રાજને દરબાર


રમતો ભમતો રે, આવ્યો સોનીડાને દ્વાર
એલી સોનીડાની નાર, તું તો સૂતી હોય તો જાગ
માને ગરબે રે, રૂડા જાળીયા મેલાવ


માનો ગરબો રે, રમે રાજને દરબાર


રમતો ભમતો રે, આવ્યો ઘાંચીડાને દ્વાર
એલી ઘાંચીડાની નાર, તું તો સૂતી હોય તો જાગ
માને ગરબે રે, રૂડા દિવેલીયા પુરાવ


માનો ગરબો રે, રમે રાજને દરબાર
 


 


ખમ્મા મારા નંદજીના લાલ
ખમ્મા મારા નંદજીના લાલ
મોરલી ક્યાં રે વજાડી?


હું રે સૂતી'તી મારા શયનભવનમાં
સાંભળ્યો મેં તો મોરલીનો સાદ
મોરલી ક્યાં રે વજાડી?


ભર રે નીંદરમાંથી ઝબકીને જાગી
ભૂલી ગઈ હું તો ભાનસાન
મોરલી ક્યાં રે વજાડી?


પાણીડાંની મશે જીવણ જોવાને હાલી
દીઠાં મેં નન્દજીના લાલ
મોરલી ક્યાં રે વજાડી?


દોણું લઈને ગૌ દોહવાને બેઠી
નેતરાં લીધાં હાથ
મોરલી ક્યાં રે વજાડી?


વાછરું વરાહે મેં તો છોકરાંને બાંધ્યાં
નેતરાં લઈને હાથ
મોરલી ક્યાં રે વજાડી?


માતાજીના ઊંચા મંદિર


માતાજીના ઊંચા મંદિર નીચા મોલ
ઝરૂખડે દીવા બળે રે લોલ!
રાધાગોરી, ગરબે રમવા હાલો
સાહેલી સહુ ટોળે વળી રે લોલ!


ક્યાં છે મારા રામસીંગભાઈના ગોરી
મુખલડે અમી ઝરે રે લોલ!
ક્યાં છે મારા વીરસીંગભાઈના ગોરી
હાથલડે હીરા જડ્યા રે લોલ!


ક્યાં છે મારે રૂપસીંગભાઈના ગોરી
પગલડે પદમ જડ્યા રે લોલ!
માતાજીના ઊંચા મંદિર નીચા મોલ
ઝરૂખડે દીવા બળે રે લોલ!

 

અમે મૈયારાં રે


અમે મૈયારાં રેગોકુળ ગામનાં
મારે મહી વેચવાને જાવાં
મૈયારાં રેગોકુળ ગામનાં


મથુરાની વાટ મહીં વેચવાને નીસરી
નટખટ એ નંદકિશોર માગે છે દાણ જી
હેમારે દાણ દેવાં, નહિ લેવાં
મૈયારાં રેગોકુળ ગામનાં


યમુનાને તીર વાલો વાંસળી વગાડતો
ભૂલાવી ભાનસાન ઉંઘતી જગાડતો
હેમારે જાગી જોવું ને જાવું
મૈયારાં રેગોકુળ ગામનાં


માવડી જશોદાજી કાનજીને વાળો
દુ:ખડા હજાર દિએ નંદજીનો લાલો
હેમારે દુ:ખ સહેવાં, નહિ કહેવાં
મૈયારાં રેગોકુળ ગામનાં


નરસિંહનો નંદકિશોર નાનકડો કાનજી
ઉતારે આતમથી ભવ ભવનો ભાર જી
નિર્મળ હૈયાની વાત કહેવાં
મૈયારાં રેગોકુળ ગામનાં


અમે મૈયારાં રેગોકુળ ગામનાં
મારે મહી વેચવાને જાવાં
મૈયારાં રેગોકુળ ગામનાં

 


આસો માસો શરદ પૂનમની રાત
આસો માસો શરદ પૂનમની રાત જો
ચાંદલિયો ઊગ્યો રે સખી મારા ચોકમાં


સસરો મારો ઓલા જનમનો બાપ જો
સાસુ રે ઓલા જનમની માવડી


જેઠ મારો અષાઢીલો મેઘ જો
જેઠાણી ઝબૂકે વાદળ વીજળી


દેર મારો દેરાસરનો દેવ જો
દેરાણી દેરાસર કેરી પૂતળી


નણંદ મારી વાડી માયલી વેલ જો
નણદોઈ મારો પારસ પીપળો


પરણ્યો મારો સગી નણંદનો વીર જો
તાણીને બાંધે નવરંગ પાઘડી


આસો માસો શરદ પૂનમની રાત જો
ચાંદલિયો ઊગ્યો રે સખી મારા ચોકમાં

 



સાચી રે મારી સત રે ભવાની મા
સાચી રે મારી સત રે ભવાની મા, અંબા ભવાની મા
હું તો તારી સેવા કરીશ મૈયા લાલ
નવ નવ નોરતાં પૂજાઓ કરીશ મા
વિરાટનો ગરબો તારો ઝીલીશ મૈયા લાલ


સાચી રે મારી સત રે ભવાની મા, અંબા ભવાની મા


જ્યોતિમાં એક તારી છે જ્યોતિ
માતા સતનું ચમકે છે મોતી
માડી રે મારી શક્તિ ભવાની મા
હું તો તારી આરતી ઉતારું મૈયા લાલ


સાચી રે મારી સત રે ભવાની મા, અંબા ભવાની મા


શક્તિ રે તું તો જગની જનેતા મા
ભોળી ભવાની મા અંબા ભવાની માત
હું તો તારા પગલાં પૂજીશ મૈયા લાલ


સાચી રે મારી સત રે ભવાની મા, અંબા ભવાની મા


જગમાં તેં જ એક માયા રચાવી
દર્શન દેવા તું સામે રે આવી
માડી રે આવો રમવા ભવાની મા
હું તો તારાં વારણાં લઈશ મૈયા લાલ


સાચી રે મારી સત રે ભવાની મા, અંબા ભવાની મા


 નાગર નંદજીના લાલ


નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


કાના! જડી હોય તો આલ
કાના! જડી હોય તો આલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


પીળી પીળી નથડી ને ધોળાં ધોળાં મોતી
તે નથડીને કારણ હું તો હીંડું ગોકુળ જોતી
જોતી... જોતી... નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


એક એક મોતી માંહી સોના કેરો તાર
સોળસેં ગોપીમાં પ્રભુ! રાખો મારો ભાર
ભાર... ભાર ... નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


નાનેરી પહેરું તો મારે નાકે નવ સોહાય
મોટેરી પહેરું તો મારા મુખ પર ઝોલાં ખાય
ખાય... ખાય... નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


આંબા પર કોયલડી બોલે વનમાં બોલે મોર
રાધાજીની નથડીનો શામળિયો છે ચોર
ચોર... ચોર... નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


તું છે બેટી ભ્રખુભાણની ગોકુળ ગામમાં રે'તી
ત્રણ ટકાની નથડી માટે મુજને ચોર કહેતી
કહેતી... કહેતી... નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


તું છે લાલો નંદરાયનો હું આહીરની છોડી
બાઇ મીરાં કે' ગિરધર નાગર મારી મતિ છે થોડી
થોડી... થોડી... નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી



હો રંગ રસિયા!
હો રંગ રસિયા! ક્યાં રમી આવ્યા રાસ જો
આંખલડી રાતી ને ઉજાગરો ભારે કીધો


આજ અમે ગ્યાતાં સોનીડાને હાટ જો
આ ઝાલઝૂમણા વહોરતાંને, વ્હાણલાં વાહી ગયાં


હો રંગ રસિયા! ક્યાં રમી આવ્યા રાસ જો
આંખલડી રાતી ને ઉજાગરો ભારે કીધો


આજ અમે ગ્યાતાં મણિયારાને હાટ જો
આ ચૂડલડો ઉતરાવતાં, વ્હાણલાં વાહી ગયાં


હો રંગ રસિયા! ક્યાં રમી આવ્યા રાસ જો
આંખલડી રાતી ને ઉજાગરો ભારે કીધો


આજ અમે ગ્યાતાં કસુંબીને હાટ જો
આ ચૂંદલડી વહોરતાંને, વ્હાણલાં વાહી ગયાં


હો રંગ રસિયા! ક્યાં રમી આવ્યા રાસ જો
આંખલડી રાતી ને ઉજાગરો ભારે કીધો


આજ અમે ગ્યાતાં મોચીડાને હાટ જો
આ મોજડિયું મૂલવતાંને, વ્હાણલાં વાહી ગયાં


હો રંગ રસિયા! ક્યાં રમી આવ્યા રાસ જો
આંખલડી રાતી ને ઉજાગરો ભારે કીધો




રૂડે ગરબે રમે દેવી અંબિકા
રૂડે ગરબે રમે છે દેવી અંબિકા રે લોલ
પાય વાગે છે ઘૂઘરીના ઘમકાર રે લોલ
રૂડે ગરબે રમે છે દેવી અંબિકા રે લોલ


આકાશમાંથી સૂર્ય જોવા આવીયા રે લોલ
સાથે દેવી રન્નાદેને લાવીયા રે લોલ
રૂડે ગરબે રમે છે દેવી અંબિકા રે લોલ


આકાશમાંથી ચંદ્ર જોવા આવીયા રે લોલ
સાથે દેવી રોહિણીને લાવીયા રે લોલ
રૂડે ગરબે રમે છે દેવી અંબિકા રે લોલ


ઈંદ્રલોકમાંથી ઈંદ્ર જોવા આવીયા રે લોલ
સાથે દેવી ઈન્દ્રાણીને લાવીયા રે લોલ
રૂડે ગરબે રમે છે દેવી અંબિકા રે લોલ


સ્વર્ગમાંથી વિષ્ણુ જોવા આવીયા રે લોલ
સાથે દેવી લક્ષ્મીજીને લાવીયા રે લોલ
રૂડે ગરબે રમે છે દેવી અંબિકા રે લોલ


બ્રહ્મલોકમાંથી બ્રહ્મ જોવા આવીયા રે લોલ
સાથે દેવી બ્રહ્માણીને લાવીયા રે લોલ
રૂડે ગરબે રમે છે દેવી અંબિકા રે લોલ


પાતાળમાંથી શેષ નાગ આવીયા રે લોલ
સાથે સર્વે નાગણીઓને લાવીયા રે લોલ
રૂડે ગરબે રમે છે દેવી અંબિકા રે લોલ


આશાભર્યાં તે અમે આવિયાં ને


આશાભર્યાં તે અમે આવિયાં ને
મારે વ્હાલે રમાડ્યાં રાસ રે, આવેલ આશાભર્યાં


શરદપૂનમની રાતડી ને
કાંઈ ચાંદો ચડ્યો આકાશ રે, આવેલ આશાભર્યાં


આશાભર્યાં તે અમે આવિયાં ને
મારે વ્હાલે રમાડ્યાં રાસ રે, આવેલ આશાભર્યાં


વૃંદા તે વનના ચોકમાં
કંઈ નાચે નટવરલાલ રે, આવેલ આશાભર્યાં


આશાભર્યાં તે અમે આવિયાં ને
મારે વ્હાલે રમાડ્યાં રાસ રે, આવેલ આશાભર્યાં


જોતાં તે વળતાં થંભિયાં
ઓલ્યા નદિયું કેરા નીર રે, આવેલ આશાભર્યાં


આશાભર્યાં તે અમે આવિયાં ને
મારે વ્હાલે રમાડ્યાં રાસ રે, આવેલ આશાભર્યાં


અષ્ટકુળ પર્વત ડોલિયા ને
ઓલા ડોલ્યા નવકુળ નાગ રે,આવેલ આશાભર્યાં


આશાભર્યાં તે અમે આવિયાં ને
મારે વ્હાલે રમાડ્યાં રાસ રે, આવેલ આશાભર્યાં


મેતા નરસૈયાના સ્વામી શામળિયા
સદા રાખો ચરણની પાસ રે, આવેલ આશાભર્યાં


આશાભર્યાં તે અમે આવિયાં ને
મારે વ્હાલે રમાડ્યાં રાસ રે, આવેલ આશાભર્યાં



આસો માસો શરદ પૂનમની રાત
આસો માસો શરદ પૂનમની રાત જો
ચાંદલિયો ઊગ્યો રે સખી મારા ચોકમાં


સસરો મારો ઓલા જનમનો બાપ જો
સાસુ રે ઓલા જનમની માવડી


જેઠ મારો અષાઢીલો મેઘ જો
જેઠાણી ઝબૂકે વાદળ વીજળી


દેર મારો દેરાસરનો દેવ જો
દેરાણી દેરાસર કેરી પૂતળી


નણંદ મારી વાડી માયલી વેલ જો
નણદોઈ મારો પારસ પીપળો


પરણ્યો મારો સગી નણંદનો વીર જો
તાણીને બાંધે નવરંગ પાઘડી


આસો માસો શરદ પૂનમની રાત જો
ચાંદલિયો ઊગ્યો રે સખી મારા ચોકમાં


હે મારે મહિસાગરને આરે


હે મારે મહિસાગરને આરે ઢોલ વાગે સે!
વાગે સે, ઢોલ વાગે સે
હે મારે મહિસાગરને આરે ઢોલ વાગે સે!


ગામે ગામનાં સોનીડા આવે સે
એ.. આવે સે, હું લાવે સે?


મારા માની નથણીયું લાવે સે!
મારે મહિસાગરને આરે ઢોલ વાગે સે!


ગામ ગામનાં સુથારી આવે સે
એ.. આવે સે, હું લાવે સે?


મારી માનો બાજોઠીયો લાવે સે!
મારે મહિસાગરને આરે ઢોલ વાગે સે!


ગામ ગામનાં દોશીડા આવે સે
એ.. આવે સે, હું લાવે સે?


મારી માની ચુંદડીયો લાવે સે!
મારે મહિસાગરને આરે ઢોલ વાગે સે!


હે મારે મહિસાગરને આરે ઢોલ વાગે સે!
વાગે સે, ઢોલ વાગે સે
હે મારે મહિસાગરને આરે ઢોલ વાગે સે!


ઢોલીડા ઢોલ તું ધીમે વગાડ ના


ઢોલીડા ઢોલ તું ધીમે વગાડ ના, ધીમે વગાડ ના
રઢિયાળી રાતડીનો જોજે રંગ જાય ના, જોજે રંગ જાય ના


ધ્રૂજે ના ધરતી તો રમઝટ કહેવાય ના, રમઝટ કહેવાય ના
રઢિયાળી રાતડીનો જોજે રંગ જાય ના, જોજે રંગ જાય ના


પૂનમની રાતડી ને આંખડી ઘેરાય ના, આંખડી ઘેરાય ના
રઢિયાળી રાતડીનો જોજે રંગ જાય ના, જોજે રંગ જાય ના


હો....ચમકતી ચાલ અને ઘૂઘરી ઘમકાર
હો....નૂપુરના નાદ સાથે તાળીઓના તાલ


ગરબે ઘૂમતા માને કોઈથી પહોંચાય ના, કોઈથી પહોંચાય ના
રઢિયાળી રાતડીનો જોજે રંગ જાય ના, જોજે રંગ જાય ના


હો....વાંકડિયા વાળ અને ટીલડી લલાટ
હો....મોગરાની વેણીમાં શોભે ગુલાબ


નીરખી નીરખીને મારું મનડું ધરાય ના, મનડું ધરાય ના
રઢિયાળી રાતડીનો જોજે રંગ જાય ના, જોજે રંગ જાય ના


હો....સોળે શણગાર સજી, રૂપનો અંબાર બની
હો....પ્રેમનું આંજણ આંજી, આવી છે માડી મારી


આછી આછી ઓઢણીમાં રૂપ માનું માય ના, તેજ માનું માય ના
રઢિયાળી રાતડીનો જોજે રંગ જાય ના, જોજે રંગ જાય ના


ઢોલીડા ઢોલ તું ધીમે વગાડ ના, ધીમે વગાડ ના
રઢિયાળી રાતડીનો જોજે રંગ જાય ના, જોજે રં

 


નાગર નંદજીના લાલ


નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


કાના! જડી હોય તો આલ
કાના! જડી હોય તો આલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


પીળી પીળી નથડી ને ધોળાં ધોળાં મોતી
તે નથડીને કારણ હું તો હીંડું ગોકુળ જોતી
જોતી... જોતી... નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


એક એક મોતી માંહી સોના કેરો તાર
સોળસેં ગોપીમાં પ્રભુ! રાખો મારો ભાર
ભાર... ભાર ... નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


નાનેરી પહેરું તો મારે નાકે નવ સોહાય
મોટેરી પહેરું તો મારા મુખ પર ઝોલાં ખાય
ખાય... ખાય... નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


આંબા પર કોયલડી બોલે વનમાં બોલે મોર
રાધાજીની નથડીનો શામળિયો છે ચોર
ચોર... ચોર... નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


તું છે બેટી ભ્રખુભાણની ગોકુળ ગામમાં રે'તી
ત્રણ ટકાની નથડી માટે મુજને ચોર કહેતી
કહેતી... કહેતી... નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી


તું છે લાલો નંદરાયનો હું આહીરની છોડી
બાઇ મીરાં કે' ગિરધર નાગર મારી મતિ છે થોડી
થોડી... થોડી... નાગર નંદજીના લાલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી



સાચી રે મારી સત રે ભવાની મા
સાચી રે મારી સત રે ભવાની મા, અંબા ભવાની મા
હું તો તારી સેવા કરીશ મૈયા લાલ
નવ નવ નોરતાં પૂજાઓ કરીશ મા
વિરાટનો ગરબો તારો ઝીલીશ મૈયા લાલ


સાચી રે મારી સત રે ભવાની મા, અંબા ભવાની મા


જ્યોતિમાં એક તારી છે જ્યોતિ
માતા સતનું ચમકે છે મોતી
માડી રે મારી શક્તિ ભવાની મા
હું તો તારી આરતી ઉતારું મૈયા લાલ


સાચી રે મારી સત રે ભવાની મા, અંબા ભવાની મા


શક્તિ રે તું તો જગની જનેતા મા
ભોળી ભવાની મા અંબા ભવાની માત
હું તો તારા પગલાં પૂજીશ મૈયા લાલ


સાચી રે મારી સત રે ભવાની મા, અંબા ભવાની મા


જગમાં તેં જ એક માયા રચાવી
દર્શન દેવા તું સામે રે આવી
માડી રે આવો રમવા ભવાની મા
હું તો તારાં વારણાં લઈશ મૈયા લાલ


સાચી રે મારી સત રે ભવાની મા, અંબા ભવાની મા


ઝૂલણ મોરલી વાગી રે


ઝૂલણ મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર!
હાલોને જોવા જાયેં રે,
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર


ચડવા તે ઘોડો હંસલો રે, રાજાના કુંવર
પીતળિયા પલાણ રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર


બાંયે બાજુબંધ બેરખા રે, રાજાના કુંવર
દસેય આંગળીએ વેઢ રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર


માથે મેવાડી મોળિયાં રે, રાજાના કુંવર
ખંભે ખંતીલો ખેસ રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર


પગે રાઠોડી મોજડી રે, રાજાના કુંવર
ચાલે ચટકતી ચાલ્ય રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર


ઝૂલણ મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર!
હાલોને જોવા જાયેં રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુવર




તું કાળી ને કલ્યાણી રે મા
તું કાળી ને કલ્યાણી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા
તું ચારે યુગમાં ગવાણી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા


તને પહેલાં તે યુગમાં જાણી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા
તું શંકરની પટરાણી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા
તું ભસ્માસુર હરનારી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા


તને બીજા તે યુગમાં જાણી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા
તું હરિશ્ચંદ્ર ઘરે પટરાણી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા


તને ત્રીજા તે યુગમાં જાણી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા
તું રામચંદ્ર ઘેર પટરાણી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા
તું રાવણને રોળનારી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા


તને ચોથા તે યુગમાં જાણી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા
તું પાંડવ ઘેર પટરાણી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા
તું કૌરવકુળ હણનારી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા


તું કાળી ને કલ્યાણી રે મા, જ્યાં જોઉં ત્યાં જોગમાયા


 સોના વાટકડી રે
સોના વાટકડી રે, કેસર ઘોળ્યાં વાલમિયા
લીલો તે રંગનો છોડ, રંગમાં રોળ્યાં વાલમિયા


નાક પરમાણે નથડી સોઈ રે વાલમિયા
ટીલડીની બબ્બે તારે જોડ, રંગમાં રોળ્યાં વાલમિયા


કાન પરમાણે ઠોળીયાં સોઈ રે વાલમિયા
ઠોળીયાંની બબ્બે તારે જોડ, રંગમાં રોળ્યાં વાલમિયા


ડોક પરમાણે હારલાં સોઈ રે વાલમિયા
તુળસીની બબ્બે તારે જોડ, રંગમાં રોળ્યાં વાલમિયા


હાથ પરમાણે ચૂડલાં સોઈ રે વાલમિયા
ગુજરીની બબ્બે તારે જોડ, રંગમાં રોળ્યાં વાલમિયા


કેડ પરમાણે ઘાઘરો સોઈ રે વાલમિયા
ઓઢણીની બબ્બે તારે જોડ, રંગમાં રોળ્યાં વાલમિયા


પગ પરમાણે કડલાં સોઈ રે વાલમિયા
કાબિયુંની બબ્બે તારે જોડ, રંગમાં રોળ્યાં વાલમિયા


સોના વાટકડી રે, કેસર ઘોળ્યાં વાલમિયા
લીલો તે રંગનો છોડ, રંગમાં રોળ્યાં વાલમિયા





No comments:

Post a Comment

Back to Top